Gezondheid en voedselonzekerheid – een alomvattende aanpak
door Katie Maschino, Hunger Free Oklahoma Hunger Outreach Program Specialist
Het Amerikaanse ministerie van landbouw (USDA) definieert voedselzekerheid als "toegang voor alle mensen te allen tijde tot voldoende voedsel voor een actief, gezond leven." Hierdoor kunnen degenen die werkzaam zijn op het gebied van hongerbestrijding een alomvattende benadering gebruiken bij het bekijken van de problemen en oplossingen bij het oplossen van honger.
Er zijn veel elementen waarmee rekening moet worden gehouden als we het over honger hebben:
Hoeveelheid
- Is er genoeg eten?
- Zijn er voldoende calorieën?
Kwaliteit
- Bevat het beschikbare voedsel de voedingsstoffen, essentiële vitamines en mineralen die ons lichaam nodig heeft om goed te functioneren?
Cultureel passend
- Weten de individuen wat het eten is?
- Geven de individuen de voorkeur aan dit voedsel?
- Weten de individuen hoe ze het moeten bereiden of eten?
Deze blog gaat over de kwestie van de voedselkwantiteit. Om de impact van honger te begrijpen, moeten we bedenken hoe honger beïnvloedt ons fysiek, mentaal en emotioneel. Volgens het Food Research and Action Centre (FRAC) toont onderzoek aan dat personen die voedselonzekerheid ervaren, een groter risico lopen op een slechtere lichamelijke gezondheid, geestelijke gezondheidsproblemen en het ontwikkelen van aan voeding gerelateerde chronische ziekten, naast andere negatieve resultaten.
- Kinderen die voedselonzeker zijn, lopen het meeste risico op ontwikkelingsproblemen en nadelige gevolgen voor de gezondheid die tot in de volwassenheid doorwerken.
- Volwassenen die voedselonzeker zijn, lopen het meeste risico om chronische ziekten te ontwikkelen en hebben hogere morbiditeit en mortaliteit.
- Senioren met voedselonzekerheid lopen het risico op een gecompromitteerd immuunsysteem, wat leidt tot langere hersteltijden na ziekte en hogere heropnames na ziekenhuisopnames.
Alle leeftijdsgroepen ervaren een lagere cognitieve functie en meer angst, depressie en zelfmoordgedachten. De emotionele effecten van honger zijn onder meer een gevoel van schaamte of stigmatisering, wat leidt tot een lagere kwaliteit van leven.
Bij het overwegen van de grotere sociale determinanten van gezondheid, realiseren we ons dat honger slechts een van de variabelen in het leven is die de gezondheid beïnvloeden. Voor de eerste keer ooit, Gezonde mensen 2020 noemde sociale determinanten van gezondheid, waaronder voedselonzekerheid, in de doelen.
Gelukkig hebben de federale voedingsprogramma's bewezen uiterst effectieve oplossingen te zijn voor het verminderen en oplossen van honger. Deze programma's omvatten:
- Aanvullend voedingshulpprogramma (SNAP) – voorheen bekend als voedselbonnen,
- Speciaal aanvullend voedingsprogramma voor vrouwen, baby's en kinderen (WIC),
- Nationaal schoollunchprogramma (NSLP),
- Programma Schoolontbijt (SBP),
- Zomermaaltijdprogramma (SFSP), En
- Naschoolse maaltijdprogramma (CACFP)
De federale voedingsprogramma's helpen de sociale determinanten van gezondheid te verbeteren. Ze verbeteren de economische stabiliteit van een huishouden met voedselonzekerheid. Programma's als SNAP en WIC verstrekken fondsen die specifiek bedoeld zijn om voedsel te kopen. Dit kan andere financiën en middelen vrijmaken voor andere kosten van levensonderhoud, zoals huisvesting, nutsvoorzieningen, medicijnen of andere gezondheidszorg. Deze programma's kunnen helpen de buurt en het milieu in een gemeenschap te verbeteren. Voor elke SNAP-dollar die in een gemeenschap wordt uitgegeven, genereert het $ 1.70 in de lokale economie. Deze economische impuls kan helpen buurten en gemeenschappen in stand te houden of zelfs te laten groeien om de bewoners beter van dienst te zijn en te beschermen.
De programma's verbeteren ook de gezondheid en gezondheidszorg van een huishouden met voedselonzekerheid. Als je lichaam gevoed is, heb je een sterker immuunsysteem. Dit betekent dat u minder ziek wordt, wat resulteert in minder bezoeken aan de dokter of zelfs een betere behandeling van chronische ziekten.
Federale voedingsprogramma's zijn ongelooflijk belangrijk voor een alomvattende aanpak om een einde te maken aan honger. Ze helpen individuen fysiek, mentaal en emotioneel. Individuen kunnen regelmatig meer eten, wat betekent dat ze meer calorieën en meer voedingsstoffen binnenkrijgen om hun lichaam van brandstof te voorzien. Ze kunnen zich beter concentreren en focussen op het werk en op school, waardoor hun prestaties verbeteren. Ze hebben minder stress, wetende dat ze voedsel hebben voor hun opgroeiende kinderen en gezin.